دندان های شیری کودکان سالم در زمان مشخصی رویش می کنند و زمان مشخص می افتند. ممکن است بعضی از بیماریها یا سندرم ها بر روی زمان افتادن دندان های شیری یا رویش دندان های دائمی تاثیر بگذارند. تاخیر در رویش دندان های دائمی یا افتادن دندان های شیری تا حدود شش ماه کاملا طبیعی است.
کودکان موقع دندان درآوردن ممکن است افزایش بزاق دهان یا اندکی تب و بی قراری و خارش لثه ها را تجربه کنند. این مساله در هنگام رویش همه دندانهای شیری ممکن است اتفاق بیفتد. ماساژ دادن لثه ها با دست تمیز و یا وسایلی که تحت عنوان دندان گیر در بازار موجود هستند کمک کننده است. در صورت درد وتب مصرف استامینوفن کمک کننده است.
در موقع افتادن دندان های شیری برخی کودکان احساس درد را تجربه می کنند. چون دندان دائمی زیرین در حال حرکت و رویش است ممکن است دردهای رویشی حس شود علاوه بر آن ممکن است دندانی که لق شده است موقع غذا خوردن حرکت کند و با تحریک لثه باعث درد شود.
لق شدن دندان در همان مراحل اولیه توسط کودک احساس می شود و بر خلاف تصور برخی افراد دستکاری دندان شیری لق شده به جهت کندن آن مشکلی ایجاد نمی کند. افتادن دندان شیری علائم سیستمیک خاصی ندارد.
اگر بوی بد دهان مشاهده شد شاید به علت التهاب لثه اطراف دندانی که در حال افتادن است باشد و یا کودک به علت درد ناشی از افتادن دندان خوب مسواک نزده است. رعایت بهداشت دهان در این زمان بسیار مهم است.