مجله دندانپزشکي (دانشگاه علوم پزشکي تهران)

زمستان 1390 | دوره 24 | شماره 4 | صفحه 252-257.

ارزيابي تاثير دو روش نمايش فيلم و آموزش زنده در تدريس نحوه قرار دادن صحيح فيشورسيلنت به دانشجويان دانشكده دندانپزشكي زاهدان در سال 90-1389

ميركريمي مهكامه, اربابي كلاتي فاطمه*, انصاري مقدم عليرضا

چکیده:

زمينه و هدف: يکي از مهم ترين جنبه هاي آموزش دانشجويان گروه پزشکي، آموزش مهارت هاي عملي مي باشد. هدف از اين مطالعه مقايسه دو روش نمايش فيلم و آموزش زنده در آموزش نحوه قرار دادن صحيح فيشورسيلنت بر دندان هاي مولر دايمي بود.

روش بررسي: تعداد 30 نفر از دانشجويان ترم 8 دندانپزشکي دانشگاه علوم پزشکي زاهدان (90-1389) به صورت تصادفي به دو گروه 15 نفري تقسيم گرديدند. در گروه 1 نحوه قرار دادن صحيح فيشورسيلنت توسط استاد بخش کودکان به صورت زنده بر روي بيمار آموزش داده شد و در گروه 2 دانشجويان نحوه قرار دادن صحيح فيشورسيلنت را در فيلم مشاهده نمودند. پس از آموزش هر دانشجو يک مورد فيشورسيلنت بر روي دندان مولر دايمي بيمار انجام داده و درستي انجام هر مرحله توسط دندانپزشک متخصص کودکان کنترل گرديده و نمره گذاري شد. براي مقايسه دو گروه با يکديگر از لحاظ نمره عملي از آزمون T-test و براي مقايسه ميزان رضايت دانشجويان از آزمون Chi square استفاده گرديد.

يافته ها: ميانگين نمرات دانشجويان در گروه Video tape برابر 16.5 و در گروه آموزش زنده 16.53 بوده است و در مقايسه دو گروه با يکديگر بين دو روش آموزشي ذکر شده بر اساس نمره کلي دانشجويان از لحاظ آماري تفاوت معني داري مشاهده نشد (0.05<P). همچنين در گروه نمايش فيلم 33% رضايت زياد و 66% رضايت خيلي زياد و در گروه آموزش زنده 66% رضايت زياد و 33% رضايت خيلي زياد داشتند و اختلاف دو گروه از لحاظ آماري معني دار نبود (0.05<P).

نتيجه گيري: هر دو روش آموزشي نمايش فيلم و آموزش زنده در تدريس نحوه قرار دادن فيشورسيلنت نتايج يکساني داشته است. بنابراين روش نمايش فيلم مي تواند به همراه يا به عنوان جايگزين روش آموزش زنده مطرح گردد.