فلوراید یک ماده معدنی است که در بسیاری از مواد غذایی مانند چای، آب، غذاهای دریایی و انواع سبزی و ….وجود دارد.والدین نگرانی هایی در مورد عوارض فلوراید دارند.

سالیان درازی است که اثر فلوراید به عنوان یک ماده پیشگیری کننده از پوسیدگی دندان به اثبات رسیده است.

فلوراید سیستمیک و موضعی

استفاده از فلوراید به دو صورت امکان پذیر است یکی این که این ماده به صورت خوراکی از منابع مختلف وارد بدن شود و از مسیر معده روده ای داخل خون شده و شپس در استخوان ها و دندان ها ذخیره شده و یا از طریق کلیه دفع شود.این روند جذب سیستمیک ماده نامیده می شود. در کشور ما به دلیل وجود ماده در اب اشامیدنی نیازی به تجویز مکمل های خوراکی آن به کودکان وجود ندارد.

روش دوم استفاده موضعی از این ماده  می باشد که در این روش ماده  صرفا روی دندان ها مالیده می شود در این حالت ماده مانع از دست رفتن مواد معدنی سطح دندان می شود و اگر نقاط شروع پوسیدگی در مینای دندان وجود داشته باشد.

فلوراید با معدنی کردن دوباره این نقاط از پیشرفت پوسیدگی جلوگیری می کند. هم چنین این ماده  روی میکروارگانیسمهای دهانی موثراست و سبب کاهش تولید اسید توسط این میکروارگانیسمها می شود و وارد مینای دندان تازه رویش یافته شده و باعث افزایش معدنی شدن (اصطلاحا بلوغ مینا) و کاهش آسیب پذیری نسبت به پوسیدگی خواهد شد.

مسمومیت با فلوراید

مسمومیت با این ماده  به هیچ وجه با استفاده از آن به صورت موضعی ایجاد نمی گردد زیرا حجم این ماده  که در این روش استفاده می گردد بسیار اندک بوده و مسمومیت  با این ماده وقتی ایجاد می گردد که میزان آن در حالت بلعیده شده 5 میلی گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن باشد یعنی یک کودک با وزن 20 کیلوگرم باید 100 میلی گرم ماده را ببلعد در حالی که حجم ماده ای  که برای فلورایدتراپی موضعی استفاده می شود بسیار اندک می باشد.

اگر از خمیر دندان فلوراید دار استفاده کنیم باز هم لازم است فلورایدتراپی انجام شود؟

بله، ماده موجود در خمیردندان ها به تنهایی برای پیشگیری از پوسیدگی کافی نیست و استفاده از ماده  باید در فواصل هر شش ماه یکبار انجام شود.

ایا فلوراید تراپی برای همه کودکان ضروری است؟

بله کاربرد موضعی ماده در مطب دندانپزشکی برای همه کودکان و حتی نوجوانان پیشنهاد می شود و زیانی ندارد .